Një ekonomi botërore merr formë

Një vend i mirë për të filluar është modeli në ndryshim i prodhimit të ushqimit dhe konsumit në Evropën Industriale. Tradicionalisht, vendet u pëlqen të ishin të vetë-mjaftueshëm në ushqim. Por në Britaninë e shekullit XIX, vetë-mjaftueshmëria në ushqim nënkuptonte standarde më të ulëta të jetesës dhe konflikt shoqëror. Pse ishte kjo kështu?

Rritja e popullsisë nga fundi i shekullit të tetëmbëdhjetë kishte rritur kërkesën për kokrra ushqimore në Britani. Ndërsa qendrat urbane u zgjeruan dhe industria u rrit, kërkesa për produkte bujqësore u rrit, duke rritur çmimet e grurit të ushqimit. Nën presionin e grupeve të tokës, qeveria gjithashtu kufizoi importin e misrit. Ligjet që i lejojnë qeverisë ta bënte këtë njiheshin zakonisht si ‘ligjet e misrit’. I pakënaqur me çmimet e larta të ushqimit, industrialistët dhe banorët e urbanëve detyruan heqjen e ligjeve të misrit.

Pasi ligjet e misrit u hoqën, ushqimi mund të importohej në Britani më lirë sesa mund të prodhohej brenda vendit. Bujqësia britanike nuk ishte në gjendje të garonte me importet. Zonat e gjera të tokës tani kishin mbetur të pakultivuara, dhe mijëra burra dhe gra u hodhën nga puna. Ata u mblodhën në qytete ose migruan jashtë shtetit.

 Ndërsa çmimet e ushqimit binin, konsumi në Britani u rrit. Nga mesi i shekullit të nëntëmbëdhjetë, rritja më e shpejtë industriale në Britani gjithashtu çoi në të ardhura më të larta, dhe për këtë arsye më shumë importe ushqimore. Rreth botës – në Evropën Lindore, Rusia, Amerika dhe Australia – tokat u pastruan dhe prodhimi i ushqimit u zgjerua për të përmbushur kërkesën britanike.

Nuk ishte e mjaftueshme thjesht për të pastruar tokat për bujqësi. Hekurudhat ishin të nevojshme për të lidhur rajonet bujqësore me portet. Duhej të ndërtoheshin porte të reja dhe ato të vjetra u zgjeruan për të dërguar ngarkesat e reja. Njerëzit duhej të vendoseshin në tokat për t’i sjellë ato nën kultivim. Kjo nënkuptonte ndërtimin e shtëpive dhe vendbanimeve. Të gjitha këto aktivitete nga ana e tyre kërkonin kapital dhe punë. Kapitali rrodhi nga qendrat financiare si Londra. Kërkesa për punë në vendet ku puna ishte në furnizim të shkurtër – si në Amerikë dhe Australi – çoi në më shumë migrim.

Gati 50 milion njerëz emigruan nga Evropa në Amerikë dhe Australi në shekullin XIX. Në të gjithë botën rreth 150 milion vlerësohet se kanë lënë shtëpitë e tyre, oqeanet e kryqëzuara dhe distanca të mëdha mbi tokën në kërkim të një të ardhme më të mirë.

Kështu deri në vitin 1890, një ekonomi globale bujqësore kishte marrë formë, e shoqëruar nga ndryshime komplekse në modelet e lëvizjes së punës, flukset e kapitalit, ekologjitë dhe ushqimi i teknologjisë nuk vinte më nga një fshat apo qytet aty pranë, por nga mijëra milje larg. Ajo nuk u rrit nga një fshatar duke zbardhur tokën e tij, por nga një punëtor bujqësor, mbase mbërriti kohët e fundit, i cili tani po punonte në një fermë të madhe që vetëm një brez më parë kishte të ngjarë të ishte një pyll. Ajo u transportua me hekurudhë, e ndërtuar për atë qëllim, dhe nga anijet të cilat u drejtuan gjithnjë e më shumë në këto dekada nga punëtorë me pagë të ulët nga Evropa Jugore, Azia, Afrika dhe Karaibet.

Disa nga ky ndryshim dramatik, megjithëse në një shkallë më të vogël, ndodhën në shtëpi më të afërt në West Punjab. Këtu qeveria indiane britanike ndërtoi një rrjet kanalesh ujitje për të shndërruar mbeturinat gjysmë të shkretëtirës në tokat bujqësore pjellore që mund të rriten grurë dhe pambuk për eksport. Kolonitë e kanalit, pasi zonat e ujitur nga kanalet e reja u thirrën, u vendosën nga fshatarë nga pjesë të tjera të Punjab.

Sigurisht, ushqimi është thjesht një shembull. Një histori e ngjashme mund të tregohet për pambukun, kultivimi i të cilit u zgjerua në të gjithë botën për të ushqyer mullinj të tekstilit britanik. Ose gome. Në të vërtetë, aq shpejt u zhvillua specializimi rajonal në prodhimin e mallrave, që midis 1820 dhe 1914 tregtia botërore vlerësohet të ketë shumëfishuar 25 deri në 40 herë. Gati 60 përqind e kësaj tregtie përfshinin ‘produkte parësore’ – domethënë produkte bujqësore si gruri dhe pambuku, dhe minerale të tilla si qymyri.

  Language: Alemannic