bermaksud ketiadaan kekangan kebebasan. Dalam kehidupan praktikal ini bermakna ketiadaan gangguan dalam urusan kita oleh orang lain sama ada individu atau kerajaan lain. Kami mahu hidup dalam masyarakat, tetapi kami mahu bebas. Kami mahu melakukan perkara -perkara seperti yang kita mahu lakukan. Orang lain tidak boleh menentukan kita apa yang harus kita lakukan. Oleh itu, di bawah Perlembagaan India Semua warganegara berhak untuk
■ Kebebasan bersuara dan ekspresi
■ Perhimpunan dengan cara yang aman
■ Bentuk persatuan dan kesatuan
■ Bergerak secara bebas di seluruh negara tinggal di mana -mana negara, dan
■ Amalan mana -mana profesion, atau untuk menjalankan pekerjaan, perdagangan atau perniagaan.
Anda harus ingat bahawa setiap warganegara mempunyai hak untuk semua kebebasan ini. Ini bermakna anda tidak boleh menjalankan kebebasan anda dengan cara yang melanggar hak orang lain untuk kebebasan. Kebebasan anda tidak boleh menyebabkan gangguan atau gangguan awam. Anda bebas melakukan segala yang mencederakan orang lain. Kebebasan bukan lesen tanpa had untuk melakukan apa yang dikehendaki. Sehubungan itu, kerajaan boleh mengenakan beberapa sekatan yang munasabah terhadap kebebasan kita dalam kepentingan masyarakat yang lebih besar.
Kebebasan bersuara dan ekspresi adalah salah satu ciri penting dari mana -mana demokrasi. Idea dan keperibadian kita hanya berkembang apabila kita dapat berkomunikasi secara bebas dengan orang lain. Anda mungkin berfikir secara berbeza daripada orang lain. Walaupun seratus orang berfikir dalam satu cara, anda harus mempunyai kebebasan untuk berfikir secara berbeza dan menyatakan pandangan anda dengan sewajarnya. Anda mungkin tidak bersetuju dengan dasar kerajaan atau aktiviti persatuan. Anda bebas mengkritik kerajaan atau aktiviti persatuan dalam perbualan anda dengan ibu bapa, rakan dan saudara mara. Anda boleh mempublikasikan pandangan anda melalui risalah, majalah atau akhbar. Anda boleh melakukannya melalui lukisan, puisi atau lagu. Walau bagaimanapun, anda tidak boleh menggunakan kebebasan ini untuk menghasut keganasan terhadap orang lain. Anda tidak boleh menggunakannya untuk menghasut orang untuk memberontak terhadap kerajaan.
Anda juga tidak boleh menggunakannya untuk memfitnah orang lain dengan mengatakan perkara palsu dan bermakna yang menyebabkan kerosakan kepada reputasi seseorang.
Warga mempunyai kebebasan untuk mengadakan mesyuarat, perarakan, perhimpunan dan demonstrasi mengenai sebarang isu. Mereka mungkin ingin membincangkan masalah, bertukar -tukar idea, menggerakkan sokongan orang ramai untuk tujuan, atau mencari undi untuk calon atau parti dalam pilihan raya. Tetapi mesyuarat sedemikian harus aman. Mereka tidak boleh membawa kepada gangguan awam atau pelanggaran keamanan dalam masyarakat. Mereka yang mengambil bahagian dalam aktiviti dan mesyuarat ini tidak boleh membawa senjata dengan mereka. Warga juga boleh membentuk persatuan. Contohnya pekerja di kilang boleh membentuk kesatuan pekerja untuk mempromosikan kepentingan mereka. Sesetengah orang di sebuah bandar boleh berkumpul untuk membentuk persatuan untuk berkempen terhadap rasuah atau pencemaran.
Sebagai warganegara kita mempunyai kebebasan untuk pergi ke mana -mana bahagian negara. Kami bebas tinggal dan menetap di mana -mana pihak wilayah India. Marilah kita katakan orang yang milik Negeri Assam ingin memulakan perniagaan di Hyderabad. Dia mungkin tidak mempunyai kaitan dengan bandar itu, dia mungkin tidak pernah melihatnya. Namun sebagai warganegara India, dia mempunyai hak untuk menubuhkan pangkalan di sana. Hak ini membolehkan lakh orang berpindah dari kampung ke bandar -bandar dan dari kawasan miskin di negara -negara ke kawasan yang makmur dan bandar -bandar besar. Kebebasan yang sama meluas kepada pilihan pekerjaan. Tidak ada yang dapat memaksa anda melakukan atau tidak melakukan pekerjaan tertentu. Wanita tidak boleh diberitahu bahawa beberapa jenis pekerjaan bukan untuk mereka. Orang dari kasta yang dilucutkan tidak dapat disimpan untuk pekerjaan tradisional mereka.
Perlembagaan mengatakan bahawa tidak ada orang yang dapat dilucutkan hidupnya atau kebebasan peribadi kecuali mengikut prosedur yang ditetapkan oleh undang -undang. Ini bermakna tiada orang yang boleh dibunuh melainkan jika mahkamah telah memerintahkan hukuman mati. Ia juga bermakna bahawa kerajaan atau pegawai polis tidak boleh menangkap atau menahan mana -mana warganegara melainkan jika dia mempunyai justifikasi undang -undang yang betul. Walaupun mereka melakukannya, mereka perlu mengikuti beberapa prosedur:
• Seseorang yang ditangkap dan ditahan dalam tahanan perlu dimaklumkan tentang sebab -sebab penangkapan dan penahanan sedemikian.
• Seseorang yang ditangkap dan ditahan hendaklah dihasilkan sebelum majistret terdekat dalam tempoh 24 jam penangkapan.
• Orang seperti itu berhak untuk berunding dengan peguam atau melibatkan seorang peguam untuk pertahanannya.
Marilah kita ingat kes -kes kita ingat Guantanamo Bay dan Kosovo. Mangsa dalam kedua -dua kes ini menghadapi ancaman kepada yang paling asas dari semua kebebasan, perlindungan kehidupan individu dan kebebasan peribadi.
Language: Malay