Tsjin ‘e middeniten ieu wie d’r in mienskiplike oertsjûging dat boeken in middel wiene om foarútgong en ferlit te fersprieden en ferljochting. In protte leaude dat boeken de wrâld koenen feroarje, befrijje de maatskippij fan despotism en tiranny, en helden in tiid as reden en yntellekt soe regearje. Louise-Sebastien Mercier, in romanskriuwer yn achttjinde-ieuske Frankryk, ferklearre: De printsjende parse is de machtichste motor fan foarútgong en iepenbiere miening is de krêft dy’t sil sweepje. Yn in protte fan ‘e romans fan Mercier wurde de helden omfoarme troch lêzen te transformearjen. Se ferdriuwe boeken, binne ferlern yn ‘e wrâldboeken meitsje, en wurde ferljochte yn it proses. Oertsjûge fan ‘e krêft fan printsje yn it bringen fan ferljochting en de basis fan despotisme ferneatigje, útroppen, Mercier útroppen: trilje, dêrom, tirannen fan’ e wrâld! Beevje foardat de firtuele skriuwer! ‘ Language: West Frisian