Kvankam ĝi estas sufiĉe facila por reprezenti reganton per portreto aŭ statuo, kiel oni celas doni vizaĝon al nacio? Artistoj en la dekoka kaj 19a jarcentoj trovis eliron per personigo de nacio. Alivorte ili reprezentis landon kvazaŭ homo. Nacioj tiam estis portretitaj kiel inaj figuroj. La ina formo elektita por personigi la nacion ne staris por iu aparta virino en la reala vivo; prefere ĝi celis doni al la abstrakta ideo de la nacio konkretan formon. Tio estas, la ina figuro fariĝis alegorio de la nacio.
Vi memoros, ke dum la francaj revoluciaj artistoj uzis la inan alegorion por portreti ideojn kiel libereco, justeco kaj la respubliko. Ĉi tiuj idealoj estis reprezentitaj per specifaj objektoj aŭ simboloj. Kiel vi memorus, la atributoj de libereco estas la ruĝa ĉapo, aŭ la rompita ĉeno, dum justeco estas ĝenerale blindigita virino portanta paron da pezaj skvamoj.
Similaj inaj alegorioj estis elpensitaj de artistoj en la 19a jarcento por reprezenti la nacion. En Francio ŝi estis baptita Marianne, populara kristana nomo, kiu substrekis la ideon de popola nacio. Ŝiaj trajtoj estis tiritaj de tiuj de Liberty kaj la Respubliko – la Ruĝa Ĉapo, la Tricoloro, la Koko. Statuoj de Marianne estis starigitaj en publikaj kvadratoj por memorigi la publikon pri la nacia simbolo de unueco kaj persvadi ilin por identigi ĝin. Bildoj de Marianne estis markitaj sur moneroj kaj poŝtmarkoj.
Simile, Germania fariĝis la alegorio de la germana nacio. En vidaj reprezentadoj, Germania portas kronon de kverkaj folioj, ĉar la germana kverko staras por heroeco.
Language: Esperanto