W miarę wzrostu protestów i zmagań z apartheidem rząd zdał sobie sprawę, że nie mogą już trzymać Czarnych pod ich rządami poprzez represje. Biały reżim zmienił swoje zasady. Prawo dyskryminacyjne zostały uchylone. Zniesiono zakaz partii politycznych i ograniczenia mediów. Po 28 latach pozbawienia wolności Nelson Mandela wyszedł z więzienia jako wolny człowiek. Wreszcie, o północy 26 kwietnia 1994 r., Nowy
Narodowa flaga Republiki Południowej Afryki została rozwinięta, oznaczając nowo narodzoną demokrację na świecie. Rząd apartheidu dobiegł końca, torując sposób na utworzenie rządu wieloosobowego.
Jak to się stało? Posłuchajmy Mandeli, pierwszego prezydenta tej nowej Afryki Południowej, o tym wyjątkowym przejściu:
„Historyczni wrogom udało się negocjować pokojowe przejście od apartheidu do demokracji dokładnie dlatego, że byliśmy przygotowani do zaakceptowania nieodłącznej zdolności dobroci z drugiej. Moim życzeniem jest to, że Południowa Afrykanie nigdy nie rezygnują z wiary w dobroć, aby wiara w ludzkich istotach jest kamieniem podstawowym naszej demokracji”.
Po pojawieniu się Nowej Demokratycznej Południowej Afryki Czarni przywódcy zaapelowali się do innych Czarnych o wybaczenie białek o okrucieństwa, które popełnili władzy. Powiedzieli, że zbudujmy Nową Południową Afrykę opartą na równości wszystkich ras oraz mężczyzn i kobiet, na wartościach demokratycznych, sprawiedliwości społecznej i prawach człowieka. Partia, która rządziła uciskiem i brutalnymi zabójstwami oraz partią, która prowadziła wolność. Walka siedziała razem, aby sporządzić wspólną konstytucję.
Po dwóch latach dyskusji i debaty wyszły z jednym z najlepszych konstytucji, jakie świat kiedykolwiek miał. Konstytucja ta dała swoim obywatelom najobszerniejsze prawa dostępne w każdym kraju. Razem zdecydowali, że w poszukiwaniu rozwiązania problemów nikt nie powinien być wykluczony, nikt nie powinien być traktowany jako demon. Zgodzili się, że wszyscy powinni stać się częścią rozwiązania, cokolwiek mogliby zrobić lub reprezentować w przeszłości. Preambuła do konstytucji południowoafrykańskiej (patrz strona 28) podsumowuje tego ducha.
Konstytucja Południowej Afryki inspiruje Demokratów na całym świecie. Państwo potępione przez cały świat do 1994 r. Jako najbardziej niedemokratyczne jest teraz postrzegane jako model demokracji. Tym, co umożliwiło tę zmianę, to determinacja mieszkańców Afryki Południowej do współpracy, przekształcenie gorzkich doświadczeń w wiążący klej narodu tęczy. Przemawiając o konstytucji południowoafrykańskiej, Mandela powiedziała:
“The Constitution of South Africa speaks of both the past and the future. On the one hand, it is a solemn pact in which we, as South Africans, declare to one another that we shall never permit a repetition of our racist, brutal and repressive past. But it is more than that. It is also a charter for the transformation of our country into one which is truly shared by all its people- country which in the fullest sense belongs to all of us, black and white, women and men.
Language: Pali