მაასილანდში, როგორც აფრიკის სხვაგან, ყველა პასტორალისტს თანაბრად არ დაზარალებულა კოლონიური პერიოდის ცვლილებები. პრე -კოლონიურ დროში მაასის საზოგადოება დაიყო ორ სოციალურ კატეგორიად – უხუცესები და მეომრები. უხუცესებმა ჩამოაყალიბეს მმართველი ჯგუფი და შეხვდნენ პერიოდულ საბჭოებში, რომ გადაწყვიტონ საზოგადოების საქმეები და მოაგვარონ დავები. მეომრები შედგებოდნენ ახალგაზრდებისგან, რომლებიც ძირითადად პასუხისმგებელნი იყვნენ ტომის დაცვაზე. ისინი იცავდნენ საზოგადოებას და მოაწყეს პირუტყვის დარბევა. დარბევა მნიშვნელოვანი იყო იმ საზოგადოებაში, სადაც პირუტყვი სიმდიდრე იყო. რეიდების საშუალებით ირწმუნებოდა სხვადასხვა პასტორალური ჯგუფების ძალა. ახალგაზრდები აღიარდნენ მეომრის კლასის წევრებად, როდესაც მათ დაამტკიცეს თავიანთი კაცობრიობა სხვა პასტორალური ჯგუფების პირუტყვის დარბევით და ომებში მონაწილეობის მისაღებად. ამასთან, ისინი უხუცესთა უფლებამოსილებას ექვემდებარებოდნენ. მაასას საქმეების ადმინისტრირებას, ბრიტანელებმა შემოიღეს მთელი რიგი ზომები, რომლებმაც მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინეს. მათ დანიშნა მაასას სხვადასხვა ქვეჯგუფების უფროსები, რომლებიც პასუხისმგებელნი იყვნენ ტომის საქმეებზე. ბრიტანელებმა დააკისრეს სხვადასხვა შეზღუდვები დარბევის და ომის შესახებ. შესაბამისად, როგორც უხუცესთა, ისე მეომრების ტრადიციული უფლებამოსილება უარყოფითად იმოქმედა.
კოლონიური მთავრობის მიერ დანიშნულ უფროსებმა ხშირად დაგროვდნენ სიმდიდრე დროთა განმავლობაში. მათ ჰქონდათ რეგულარული შემოსავალი, რომელთანაც მათ შეეძლოთ ცხოველების, საქონლისა და მიწების ყიდვა. ისინი ფულს აძლევდნენ ღარიბ მეზობლებს, რომლებსაც ფულადი სახსრები სჭირდებოდათ გადასახადების გადახდისთვის. ბევრმა მათგანმა დაიწყო ქალაქებში ცხოვრება და ჩაერთო ვაჭრობაში. მათი ცოლები და ბავშვები დარჩნენ სოფლებში, რომ ცხოველები დაეკავებინათ. ამ უფროსებმა მოახერხეს ომის და გვალვის განადგურების გადარჩენა. მათ ჰქონდათ როგორც პასტორალური, ასევე არასასურველი შემოსავალი და შეეძლოთ ცხოველების ყიდვა, როდესაც მათი მარაგი გაფუჭდა.
მაგრამ ღარიბი პასტორალისტების ცხოვრების ისტორია, რომლებიც მხოლოდ მათ პირუტყვზე იყო დამოკიდებული, განსხვავებული იყო. ყველაზე ხშირად, მათ არ ჰქონდათ რესურსები ცუდი დროების მოსაწყობად. ომისა და შიმშილის დროს, მათ თითქმის ყველაფერი დაკარგეს. მათ უნდა წასულიყვნენ სამუშაოს მოსაძებნად ქალაქებში. ზოგიერთმა გამოაქვეყნა საარსებო წყაროს, როგორც ნახშირის სანთურები, ზოგი კი უცნაური სამუშაოები. Lucky- ს შეეძლო უფრო რეგულარული სამუშაოების მიღება გზაზე ან შენობის მშენებლობაში.
მაასას საზოგადოებაში სოციალური ცვლილებები ორ დონეზე მოხდა. პირველ რიგში, ასაკთან დაკავშირებული ტრადიციული განსხვავება, უხუცესებსა და მეომრებს შორის, შეშფოთებული იყო, თუმცა ეს მთლიანად არ დაიშალა. მეორე, განვითარდა ახალი განსხვავება მდიდარ და ღარიბ პასტორალისტებს შორის.
Language: Georgion
ყველა თანაბრად დაზარალებულა ინდოეთში
მაასილანდში, როგორც აფრიკის სხვაგან, ყველა პასტორალისტს თანაბრად არ დაზარალებულა კოლონიური პერიოდის ცვლილებები. პრე -კოლონიურ დროში მაასის საზოგადოება დაიყო ორ სოციალურ კატეგორიად – უხუცესები და მეომრები. უხუცესებმა ჩამოაყალიბეს მმართველი ჯგუფი და შეხვდნენ პერიოდულ საბჭოებში, რომ გადაწყვიტონ საზოგადოების საქმეები და მოაგვარონ დავები. მეომრები შედგებოდნენ ახალგაზრდებისგან, რომლებიც ძირითადად პასუხისმგებელნი იყვნენ ტომის დაცვაზე. ისინი იცავდნენ საზოგადოებას და მოაწყეს პირუტყვის დარბევა. დარბევა მნიშვნელოვანი იყო იმ საზოგადოებაში, სადაც პირუტყვი სიმდიდრე იყო. რეიდების საშუალებით ირწმუნებოდა სხვადასხვა პასტორალური ჯგუფების ძალა. ახალგაზრდები აღიარდნენ მეომრის კლასის წევრებად, როდესაც მათ დაამტკიცეს თავიანთი კაცობრიობა სხვა პასტორალური ჯგუფების პირუტყვის დარბევით და ომებში მონაწილეობის მისაღებად. ამასთან, ისინი უხუცესთა უფლებამოსილებას ექვემდებარებოდნენ. მაასას საქმეების ადმინისტრირებას, ბრიტანელებმა შემოიღეს მთელი რიგი ზომები, რომლებმაც მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინეს. მათ დანიშნა მაასას სხვადასხვა ქვეჯგუფების უფროსები, რომლებიც პასუხისმგებელნი იყვნენ ტომის საქმეებზე. ბრიტანელებმა დააკისრეს სხვადასხვა შეზღუდვები დარბევის და ომის შესახებ. შესაბამისად, როგორც უხუცესთა, ისე მეომრების ტრადიციული უფლებამოსილება უარყოფითად იმოქმედა.
კოლონიური მთავრობის მიერ დანიშნულ უფროსებმა ხშირად დაგროვდნენ სიმდიდრე დროთა განმავლობაში. მათ ჰქონდათ რეგულარული შემოსავალი, რომელთანაც მათ შეეძლოთ ცხოველების, საქონლისა და მიწების ყიდვა. ისინი ფულს აძლევდნენ ღარიბ მეზობლებს, რომლებსაც ფულადი სახსრები სჭირდებოდათ გადასახადების გადახდისთვის. ბევრმა მათგანმა დაიწყო ქალაქებში ცხოვრება და ჩაერთო ვაჭრობაში. მათი ცოლები და ბავშვები დარჩნენ სოფლებში, რომ ცხოველები დაეკავებინათ. ამ უფროსებმა მოახერხეს ომის და გვალვის განადგურების გადარჩენა. მათ ჰქონდათ როგორც პასტორალური, ასევე არასასურველი შემოსავალი და შეეძლოთ ცხოველების ყიდვა, როდესაც მათი მარაგი გაფუჭდა.
მაგრამ ღარიბი პასტორალისტების ცხოვრების ისტორია, რომლებიც მხოლოდ მათ პირუტყვზე იყო დამოკიდებული, განსხვავებული იყო. ყველაზე ხშირად, მათ არ ჰქონდათ რესურსები ცუდი დროების მოსაწყობად. ომისა და შიმშილის დროს, მათ თითქმის ყველაფერი დაკარგეს. მათ უნდა წასულიყვნენ სამუშაოს მოსაძებნად ქალაქებში. ზოგიერთმა გამოაქვეყნა საარსებო წყაროს, როგორც ნახშირის სანთურები, ზოგი კი უცნაური სამუშაოები. Lucky- ს შეეძლო უფრო რეგულარული სამუშაოების მიღება გზაზე ან შენობის მშენებლობაში.
მაასას საზოგადოებაში სოციალური ცვლილებები ორ დონეზე მოხდა. პირველ რიგში, ასაკთან დაკავშირებული ტრადიციული განსხვავება, უხუცესებსა და მეომრებს შორის, შეშფოთებული იყო, თუმცა ეს მთლიანად არ დაიშალა. მეორე, განვითარდა ახალი განსხვავება მდიდარ და ღარიბ პასტორალისტებს შორის.
Language: Georgion