Istniejące partie socjalistyczne w Europie nie zatwierdziły całkowicie sposobu, w jaki bolszewicy przejęli władzę i zachowały ją. Jednak możliwość, że państwo pracownicze wystrzeliły wyobraźnię ludzi na całym świecie. W wielu krajach powstały partie komunistyczne – podobnie jak Komunistyczna Partia Wielkiej Brytanii. Bolszewicy zachęcili narody kolonialne do śledzenia ich eksperymentu. Wielu nie-Rosian spoza ZSRR uczestniczyło w konferencji ludów Wschodu (1920) i uznanego przez bolszewizdu Comiintern (Międzynarodowej Związku Partii Socjalistycznych Pro-Bolshevika). Niektórzy otrzymali wykształcenie na komunistycznym uniwersytecie ZSRR pracowników Wschodu. Do czasu wybuchu II wojny światowej ZSRR nadał socjalizm globalny twarz i światowy wzrost.
Jednak w latach 50. XX wieku uznano w kraju, że styl rządu w ZSRR nie był zgodny z ideałami rewolucji rosyjskiej. Również w światowym ruchu socjalistycznym uznano, że wszystko nie było dobrze w Związku Radzieckim. Kraj zacofany stał się wielką potęgą. Rozwinęły się jego branże i rolnictwo, a biedni byli karmione. Ale zaprzeczono niezbędnym swobodom swoim obywatelom i przeprowadził swoje projekty rozwojowe poprzez represyjne polityki. Pod koniec XX wieku międzynarodowa reputacja ZSRR jako kraju socjalistycznego odmówiła, choć uznano, że ideały socjalistyczne nadal cieszyły się szacunkiem wśród jego ludzi. Ale w każdym kraju idee socjalizmu zostały przemyślane na różne sposoby. Language: Pali