ភាពអត់ឃ្លានរបស់ប្រទេសចិនក្នុងឆ្នាំ 1958-1961 គឺជាទុរ្ភិក្សដែលបានកត់ត្រាទុកមុនយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោក។ មនុស្សជិតបីយ៉ាងច្រើនបានស្លាប់ក្នុងទុរ្ភិក្សនេះ។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសឥណ្ឌាមិនប្រសើរជាងចិនទេ។ ប៉ុន្តែប្រទេសឥណ្ឌាមិនមានទុរភិក្សរបស់ប្រទេសចិនមាននោះទេ។ សេដ្ឋវិទូគិត
ថានេះជាលទ្ធផលនៃគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលផ្សេងៗគ្នានៅក្នុងប្រទេសទាំងពីរ។ អត្ថិភាពនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនៅប្រទេសឥណ្ឌាបានធ្វើឱ្យរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាឆ្លើយតបនឹងភាពខ្វះខាតអាហារតាមរបៀបមួយដែលរដ្ឋាភិបាលចិនមិនបានធ្វើ។ ពួកគេចង្អុលបង្ហាញថាគ្មានទុរ្ភិក្សខ្នាតធំបានកើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសឯករាជ្យនិងប្រជាធិបតេយ្យទេ។ ប្រសិនបើប្រទេសចិនក៏មានការបោះឆ្នោតពហុភាគីដែរគណបក្សគណបក្សប្រឆាំងនិងជាសារព័ត៌មានដែលមានសេរីភាពក្នុងការរិះគន់រដ្ឋាភិបាលដូច្នេះមនុស្សជាច្រើនប្រហែលជាមិនបានស្លាប់ដោយទុរ្ភិក្សទេ។ ឧទាហរណ៍នេះនាំមកនូវមូលហេតុមួយដែលធ្វើឱ្យប្រជាធិបតេយ្យត្រូវបានចាត់ទុកថាជាទម្រង់ល្អបំផុតរបស់រដ្ឋាភិបាល។ ប្រជាធិបតេយ្យគឺល្អប្រសើរជាងទម្រង់ណាមួយរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការរបស់ប្រជាជន។ រដ្ឋាភិបាលមិនប្រកាន់យុត្តិធម៌អាចនិងអាចឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការរបស់ប្រជាជនប៉ុន្តែវាអាស្រ័យលើបំណងប្រាថ្នារបស់ប្រជាជនដែលគ្រប់គ្រងបាន។ ប្រសិនបើមេដឹកនាំមិនចង់បានពួកគេមិនចាំបាច់ធ្វើសកម្មភាពស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ប្រជាជនទេ។ លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យតម្រូវឱ្យអ្នកគ្រប់គ្រងត្រូវតែចូលរួមក្នុងតម្រូវការរបស់ប្រជាជន។ រដ្ឋាភិបាលប្រជាធិបតេយ្យគឺជារដ្ឋាភិបាលប្រសើរជាងមុនពីព្រោះវាជាទម្រង់នៃរដ្ឋាភិបាលដែលទទួលខុសត្រូវរបស់រដ្ឋាភិបាល។
មានហេតុផលមួយទៀតដែលធ្វើឱ្យលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យគួរនាំឱ្យមានការសម្រេចចិត្តប្រសើរជាងរដ្ឋាភិបាលដែលមិនមានប្រជាធិបតេយ្យ។ ប្រជាធិបតេយ្យគឺផ្អែកលើការពិគ្រោះយោបល់និងពិភាក្សា។ ការសម្រេចចិត្តបែបប្រជាធិបតេយ្យតែងតែពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្សការពិភាក្សានិងការប្រជុំជាច្រើន។ នៅពេលដែលមនុស្សមួយចំនួនបានដាក់ក្បាលជាមួយគ្នាពួកគេអាចចង្អុលបង្ហាញកំហុសដែលអាចកើតមានក្នុងការសម្រេចចិត្តណាមួយ។ នេះត្រូវការពេលវេលា។ ប៉ុន្តែមានគុណប្រយោជន៍ដ៏ធំមួយក្នុងការចំណាយពេលលើការសម្រេចចិត្តសំខាន់ៗ។ នេះជួយកាត់បន្ថយឱកាសនៃការសំរេចចិត្តដែលមានទំហំឬមិនទទួលខុសត្រូវ។ ដូច្នេះលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវគុណភាពនៃការធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្ត។
នេះទាក់ទងនឹងអាគុយម៉ង់ទីបី។ ប្រជាធិបតេយ្យផ្តល់នូវវិធីសាស្រ្តមួយក្នុងការដោះស្រាយភាពខុសគ្នានិងជម្លោះ។ នៅក្នុងសង្គមណាមួយដែលប្រជាជនត្រូវមានភាពខុសគ្នានៃមតិយោបល់និងផលប្រយោជន៍។ ភាពខុសគ្នាទាំងនេះគឺច្បាស់ជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសមួយដូចជាយើងដែលមានភាពចម្រុះសង្គមដ៏អស្ចារ្យ។ ប្រជាជនជាកម្មសិទ្ធិរបស់តំបន់ផ្សេងៗគ្នានិយាយភាសាផ្សេងៗអនុវត្តសាសនាផ្សេងៗគ្នានិងមានវត្ថុបុរាណផ្សេងៗគ្នា។ ពួកគេមើលពិភពលោកខុសគ្នាហើយមានចំណង់ចំណូលចិត្តខុសគ្នា។ ចំណូលចិត្តរបស់ក្រុមមួយអាចប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយក្រុមទាំងនោះ។ តើយើងដោះស្រាយជម្លោះបែបនេះយ៉ាងដូចម្តេច? ជម្លោះនេះអាចត្រូវបានដោះស្រាយដោយថាមពលដ៏ឃោរឃៅ។ ក្រុមណាមួយគឺមានឥទ្ធិពលជាងនេះទៅទៀតគឺកំណត់លក្ខខណ្ឌរបស់ខ្លួនហើយអ្នកផ្សេងទៀតនឹងត្រូវទទួលយកវា។ ប៉ុន្តែនោះនឹងនាំឱ្យមានការអាក់អន់ចិត្តនិងភាពមិនសប្បាយចិត្ត។ ក្រុមផ្សេងៗគ្នាប្រហែលជាមិនអាចរស់នៅជាមួយគ្នាបានយូរទេ។ ប្រជាធិបតេយ្យផ្តល់នូវដំណោះស្រាយសន្តិភាពតែមួយគត់ចំពោះបញ្ហានេះ។ នៅក្នុងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យគ្មាននរណាម្នាក់ជាអ្នកឈ្នះអចិន្រ្តៃយ៍ទេ។ គ្មាននរណាម្នាក់ជាអ្នកចាញ់អចិន្រ្តៃយ៍ទេ។ ក្រុមផ្សេងៗគ្នាអាចរស់នៅជាមួយគ្នាបានដោយសន្តិវិធី។ នៅក្នុងប្រទេសផ្សេងៗគ្នាដូចជាប្រទេសឥណ្ឌាប្រជាធិបតេយ្យធ្វើឱ្យប្រទេសរបស់យើងរួមគ្នា។
អាគុយម៉ង់ទាំងបីនេះគឺនិយាយអំពីផលប៉ះពាល់នៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យស្តីពីគុណភាពរដ្ឋាភិបាលនិងជីវិតសង្គម។ ប៉ុន្តែការឈ្លោះប្រកែកគ្នាខ្លាំងបំផុតសម្រាប់លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យមិនមែននិយាយអំពីអ្វីដែលរដ្ឋាភិបាលបានធ្វើចំពោះរដ្ឋាភិបាលទេ។ វាគឺអំពីអ្វីដែលលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យធ្វើចំពោះប្រជាពលរដ្ឋ។ ទោះបីជាប្រជាធិបតេយ្យមិននាំមកនូវការសម្រេចចិត្តល្អប្រសើរនិងរដ្ឋាភិបាលដែលទទួលខុសត្រូវក៏ដោយវានៅតែប្រសើរជាងទម្រង់ផ្សេងទៀតរបស់រដ្ឋាភិបាល។ ប្រជាធិបតេយ្យបង្កើនសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ ដូចដែលយើងបានពិភាក្សាខាងលើលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យគឺផ្អែកលើគោលការណ៍សមភាពនយោបាយដោយទទួលស្គាល់ថាប្រជាជនក្រីក្របំផុតនិងការអប់រំតិចតួចមានឋានៈដូចគ្នានឹងអ្នកមាននិងការអប់រំ។ មនុស្សមិនមែនជារាស្ដ្ររបស់អ្នកគ្រប់គ្រងទេពួកគេគឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងដោយខ្លួនឯង។ សូម្បីតែនៅពេលពួកគេធ្វើខុសពួកគេទទួលខុសត្រូវចំពោះការប្រព្រឹត្ដរបស់ពួកគេ។
ទីបំផុតប្រជាធិបតេយ្យគឺប្រសើរជាងទម្រង់ផ្សេងទៀតរបស់រដ្ឋាភិបាលពីព្រោះវាអនុញ្ញាតឱ្យយើងកែកំហុសរបស់ខ្លួន។ ដូចដែលយើងបានឃើញខាងលើមិនមានការធានាថាកំហុសមិនអាចធ្វើបានក្នុងប្រជាធិបតេយ្យទេ។ គ្មានទម្រង់រដ្ឋាភិបាលណាម្នាក់អាចធានាបានទេ។ គុណប្រយោជន៍ក្នុងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យគឺថាកំហុសបែបនេះមិនអាចត្រូវបានលាក់ឱ្យបានយូរទេ។ មានកន្លែងសម្រាប់ការពិភាក្សាជាសាធារណៈលើកំហុសទាំងនេះ។ ហើយមានបន្ទប់សម្រាប់ការកែតម្រូវ។ ទាំងមេដឹកនាំត្រូវផ្លាស់ប្តូរការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេឬអ្នកគ្រប់គ្រងអាចផ្លាស់ប្តូរបាន។ នេះមិនអាចកើតឡើងនៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលដែលមិនមានប្រជាធិបតេយ្យទេ។
ចូរយើងសង្ខេបវាឡើង។ ប្រជាធិបតេយ្យមិនអាចធ្វើឱ្យយើងមានអ្វីគ្រប់យ៉ាងហើយមិនមែនជាដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាទាំងអស់នោះទេ។ ប៉ុន្តែវាច្បាស់ជាងជម្រើសផ្សេងទៀតដែលយើងបានដឹង។ វាផ្តល់នូវឱកាសល្អប្រសើរនៃការសម្រេចចិត្តដ៏ល្អមួយវាទំនងជាគោរពបំណងប្រាថ្នារបស់ប្រជាជននិងអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សប្រភេទផ្សេងៗរស់នៅជាមួយគ្នា។ សូម្បីតែនៅពេលដែលវាបរាជ័យក្នុងការធ្វើរឿងខ្លះក៏ដោយវាអនុញ្ញាតឱ្យវិធីកែកំហុសរបស់ខ្លួនហើយផ្តល់សេចក្តីថ្លៃថ្នូរកាន់តែច្រើនដល់ប្រជាជនទាំងអស់។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាទម្រង់ល្អបំផុតរបស់រដ្ឋាភិបាល។
Language: Cambodian
A