Rozkwitł handel, a rynki powiększały się pod koniec XIX wieku. Ale był to nie tylko okres rozszerzenia handlu i zwiększonego dobrobytu. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę z tego procesu ciemniejszej strony. W wielu częściach świata rozszerzenie handlu i bliższe relacje ze światową gospodarką oznaczały również utratę swobód i źródeł utrzymania. Podbój europejski z późnej dziewiętnastowiecznych spowodował wiele bolesnych zmian gospodarczych, społecznych i ekologicznych, w których skolonizowane społeczeństwa zostały wprowadzone do światowej gospodarki.
Spójrz na mapę Afryki (ryc. 10). Zobaczysz granice niektórych krajów, jakby zostały narysowane za pomocą linijki. Cóż, w rzeczywistości prawie tak, jak rywalizują z europejskimi mocarstwami w Afryce, wyznaczały granice wyznaczające ich terytoria. W 1885 r. Duże europejskie mocarstwa spotkały się w Berlinie, aby ukończyć rzeźbienie Afryki między nimi.
Wielka Brytania i Francja dokonały ogromnych dodatków do swoich terytoriów zagranicznych pod koniec XIX wieku. Belgia i Niemcy stały się nowymi potęgami kolonialnymi. Stany Zjednoczone stały się także potęgą kolonialną pod koniec lat 90. XIX wieku, przejmując niektóre kolonie wcześniej posiadane przez Hiszpanię.
Spójrzmy na jeden przykład destrukcyjnego wpływu kolonializmu na gospodarkę i środki utrzymania kolonizowanych ludzi.
Language: Pali