ດ້ວຍຫນັງສືພິມພິມ, ເປັນສາທາລະນະໃຫມ່ທີ່ອ່ານໃຫມ່. ການພິມຫຼຸດລາຄາຂອງປື້ມ. ເວລາແລະແຮງງານທີ່ຈໍາເປັນໃນການຜະລິດປື້ມແຕ່ລະຫົວທີ່ລົງມາ, ແລະມີຫຼາຍສໍາເນົາສາມາດຜະລິດໄດ້ດ້ວຍຄວາມສະດວກສະບາຍຫຼາຍກວ່າເກົ່າ. ປື້ມທີ່ຖືກນ້ໍາຖ້ວມຕະຫຼາດ, ເອື້ອມອອກໄປຫາຜູ້ອ່ານທີ່ເຄີຍມີມາກ່ອນ.
ການເຂົ້າເຖິງປື້ມທີ່ສ້າງວັດທະນະທໍາການອ່ານໃຫມ່, ກ່ອນຫນ້ານີ້, ການອ່ານໄດ້ຖືກຈໍາກັດຢູ່ໃນລະດັບຊົນຊັ້ນສູງ. ຄົນທົ່ວໄປອາໄສຢູ່ໃນໂລກຂອງວັດທະນະທໍາປາກ. ພວກເຂົາໄດ້ຍິນຕົວຫນັງສືທີ່ສັກສິດອ່ານອອກ, Ballads ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມ, ແລະເທບນິຍາຍພື້ນເມືອງ. ຄວາມຮູ້ຖືກໂອນເຂົ້າປາກເປົ່າ. ປະຊາຊົນໄດ້ຍິນການເລົ່າເລື່ອງ, ຫຼືໄດ້ເຫັນການສະແດງ. ດັ່ງທີ່ທ່ານຈະເຫັນໃນບົດທີ 8, ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ອ່ານປື້ມສ່ວນບຸກຄົນແລະຢ່າງງຽບໆ. ກ່ອນອາຍຸການພິມ, ປື້ມບໍ່ພຽງແຕ່ລາຄາແພງເທົ່ານັ້ນແຕ່ພວກມັນບໍ່ສາມາດຜະລິດໄດ້ໃນຈໍານວນທີ່ພຽງພໍ. ດຽວນີ້ປື້ມທີ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງສ່ວນທີ່ກວ້າງຂວາງຂອງຄົນເຮົາ. ຖ້າກ່ອນຫນ້ານີ້ມີສາທາລະນະທີ່ໄດ້ຍິນ, ດຽວນີ້ການອ່ານສາທາລະນະ
ແຕ່ການຫັນປ່ຽນແມ່ນບໍ່ງ່າຍດາຍປານໃດ. ປື້ມສາມາດອ່ານໄດ້ໂດຍການຮູ້ຫນັງສື, ແລະອັດຕາການຮູ້ຫນັງສືໃນບັນດາປະເທດເອີຣົບສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຕໍ່າຫຼາຍຈົນຮອດສັດຕະວັດທີ 20. ແນວໃດ, ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ຜູ້ເຜີຍແຜ່ສາມາດຊັກຊວນຄົນທົ່ວໄປເພື່ອຕ້ອນຮັບປື້ມທີ່ພິມໄດ້? ເພື່ອເຮັດສິ່ງນີ້, ພວກເຂົາຕ້ອງຈື່ໄວ້ວ່າການເຂົ້າເຖິງທີ່ກວ້າງຂວາງຂອງວຽກທີ່ພິມອອກ: ແມ່ນແຕ່ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ອ່ານແນ່ນອນວ່າຈະໄດ້ຮັບຟັງແລ້ວ. ດັ່ງນັ້ນເຄື່ອງພິມໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນເຜີຍແຜ່ການວາງສະແດງແລະນິທານພື້ນເມືອງທີ່ນິຍົມ, ແລະປື້ມດັ່ງກ່າວຈະໄດ້ຮັບການສະແດງໂດຍຫຍໍ້. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຮ້ອງເພງແລະໄດ້ພົບເຫັນຢູ່ໃນຊຸມຊົນໃນບ້ານແລະໃນ Taverns ໃນຕົວເມືອງ.
ວັດທະນະທໍາປາກເປົ່າໄດ້ປ້ອນຂໍ້ມູນການພິມແລະພິມເອກະສານທີ່ພິມອອກໄດ້ຖືກສົ່ງຕໍ່ໂດຍປາກ. ສາຍທີ່ແຍກວັດທະນະທໍາທາງປາກແລະການອ່ານໄດ້ເຮັດໃຫ້ມົວ. ແລະສາທາລະນະການໄດ້ຍິນແລະອ່ານສາທາລະນະກາຍເປັນ J Intermingled.
Language: Laotian