قانون اساسی صرفاً بیان ارزشها و فلسفه نیست. همانطور که در بالا اشاره کردیم ، قانون اساسی عمدتاً در مورد تجسم این ارزشها در ترتیبات نهادی است. بخش اعظم سندی به نام قانون اساسی هند در مورد این ترتیبات است. این یک سند بسیار طولانی و مفصل است. بنابراین برای به روزرسانی آن باید به طور مرتب اصلاح شود. کسانی که قانون اساسی هند را صادر کردند ، احساس کردند که باید مطابق با آرزوهای مردم و تغییر در جامعه باشد. آنها آن را به عنوان یک قانون مقدس ، استاتیک و غیرقابل تغییر نمی دیدند. بنابراین ، آنها مقرراتی را برای ترکیب تغییرات هر از گاهی فراهم کردند. این تغییرات اصلاحات قانون اساسی نامیده می شود.
قانون اساسی ترتیبات نهادی را به زبانی بسیار حقوقی توصیف می کند. اگر قانون اساسی را برای اولین بار بخوانید ، درک آن بسیار دشوار است. با این حال ، طراحی اساسی نهادی بسیار دشوار نیست. مانند هر قانون اساسی ، قانون اساسی روشی را برای انتخاب افراد برای اداره کشور ارائه می دهد. این تعریف می کند که چه کسی قدرت تصمیم گیری را خواهد داشت. و این محدودیت هایی را برای آنچه دولت می تواند با ارائه برخی از حقوق به شهروند که نمی توان نقض کرد ، محدود می کند. سه فصل باقیمانده در این کتاب مربوط به این سه جنبه کار قانون اساسی هند است. ما در هر فصل به برخی از مفاد کلیدی قانون اساسی خواهیم پرداخت و نحوه عملکرد آنها در سیاست دموکراتیک را درک خواهیم کرد. اما این کتاب درسی تمام ویژگی های برجسته طراحی نهادی در قانون اساسی هند را پوشش نمی دهد. برخی از جنبه های دیگر سال آینده در کتاب درسی شما پوشش داده می شود.
Language: Persian