កម្មករក៏មានការយល់ដឹងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេអំពីមហាត្មៈគន្ធីនិងសញ្ញាណរបស់ Swaraj ដែរ។ សម្រាប់កម្មករចម្ការនៅអាសាម, សេរីភាព, មានន័យថាសិទ្ធិក្នុងការធ្វើចលនាដោយសេរីនៅក្នុងនិងក្រៅនៃពួកគេដែលពួកគេបានរុំព័ទ្ធហើយវាមានន័យថារក្សាតំណភ្ជាប់ជាមួយចន្លោះនៅក្នុងភូមិដែលពួកគេបានមក។ នៅក្រោមច្បាប់នៃការធ្វើចំណាកស្រុកនៅលើទឹកដីក្នុងឆ្នាំ 1859 កម្មករចម្ការមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចាកចេញពីតែសួនច្បារតែដោយគ្មានការអនុញ្ញាតហើយតាមពិតពួកគេកម្រនឹងទទួលបានការអនុញ្ញាតបែបនេះណាស់។ នៅពេលពួកគេបាន heard អំពីចលនាមិនសហការកម្មកររាប់ពាន់នាក់បានប្រឆាំងនឹងអាជ្ញាធរបានធ្វើឱ្យអាជ្ញាធរបានចាកចេញពីចម្ការនិងធ្វើដំណើរទៅផ្ទះ។ ពួកគេជឿជាក់ថាលោកគន្ធីរ៉ូបានមកដល់ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវប្រគល់ដីនៅក្នុងភូមិរបស់ពួកគេ។ ទោះយ៉ាងណាពួកគេមិនដែលឈានដល់គោលដៅរបស់ពួកគេទេ។ ជាប់នៅតាមផ្លូវដោយផ្លូវដែកនិងកូដកម្មឡចំហាយពួកគេត្រូវបានប៉ូលីសចាប់ខ្លួននិងវាយដំយ៉ាងសាហាវ។
ចក្ខុវិស័យនៃចលនាទាំងនេះមិនត្រូវបានកំណត់ដោយកម្មវិធីសមាជទេ។ ពួកគេបានបកស្រាយពាក្យថា Swaraj តាមរបៀបរបស់ពួកគេផ្ទាល់ដោយស្រមៃថាវាជាពេលវេលាដែលការរងទុក្ខទាំងអស់ហើយបញ្ហាទាំងអស់នឹងចប់។ ទោះយ៉ាងណានៅពេលដែលកុលសម្ព័ន្ធរបស់ក្រុម Gandhiji បានធ្វើឱ្យឈ្មោះរបស់ Gandhiji និងបានលើកឡើងថាពាក្យស្លោកទាមទារ ‘Swatantra Bharat’ ពួកគេក៏មានអារម្មណ៍ផងដែរចំពោះការរំខានរបស់ឥណ្ឌា។ នៅពេលដែលពួកគេបានធ្វើក្នុងនាមមមម៉ាម៉ាគន្ធីឬបានផ្សារភ្ជាប់ចលនារបស់ពួកគេទៅនឹងសមាជពួកគេពួកគេបានកំណត់អត្តសញ្ញាណជាមួយនឹងចលនាដែលហួសពីដែនកំណត់នៃមូលដ្ឋានភ្លាមៗរបស់ពួកគេ។
Language: Cambodian