Pracownicy również rozumieli Mahatmę Gandhi i pojęcie Swaraja. Dla pracowników plantacji w Assamu wolność oznaczała prawo do swobodnego poruszania się do i wychodzenia z ograniczonych, które zostały zamknięte, a oznaczało to zachowanie linku z przestrzenią w wiosce, z której przybyli. Zgodnie z ustawą o emigracji śródlądowej z 1859 r. Pracownicy plantacji nie mogli opuszczać ogrodów herbacianych bez pozwolenia, a w rzeczywistości rzadko otrzymywano takie pozwolenie. Kiedy usłyszeli o ruchu niezwiązanym z współpracą, tysiące pracowników przeciwstawiło się władzom, opuściło plantacje i wrócili do domu. Wierzyli, że nadchodzi Gandhi Raj i wszyscy otrzymają ziemię we własnych wioskach. Jednak nigdy nie dotarli do celu. Po drodze przez strajk kolejowy i parowy, zostali złapani przez policję i brutalnie pobite.
Wizje tych ruchów nie zostały zdefiniowane przez program Kongresu. Zinterpretowali termin Swaraj na swój własny sposób, wyobrażając sobie, że jest to czas, w którym wszystkie cierpienie i wszystkie kłopoty się skończyły. Jednak kiedy plemiona intonowały imię Gandhiji i podnieśli hasła domagające się „Swatantra Bharat”, również emocjonalnie odnosiły się do agitacji wszechstronnych. Kiedy działali w imieniu Mahatmy Gandhi lub powiązali swój ruch z ruchem Kongresu, identyfikowali się z ruchem, który wykraczał poza granice ich bezpośredniej miejscowości.
Language: Pali