აღმოსავლეთ ინდოეთის კომპანიის ენერგიის კონსოლიდაციამ 1760 -იანი წლების შემდეგ თავდაპირველად არ გამოიწვია ინდოეთიდან ტექსტილის ექსპორტის დაქვეითება, ბრიტანული ბამბის ინდუსტრიები ჯერ არ გაფართოვდა და ინდოეთის შესანიშნავი ტექსტილის დიდი მოთხოვნა იყო ევროპაში. ასე რომ, კომპანია სურს ინდოეთიდან ტექსტილის ექსპორტის გაფართოებას.
1760 -იან და 1770 -იან წლებში ბენგალიასა და კარნატში პოლიტიკური ძალაუფლების დამყარებამდე, აღმოსავლეთ ინდოეთის კომპანიას გაუჭირდა ექსპორტის საქონლის რეგულარული მიწოდება. ფრანგი, ჰოლანდიელი, პორტუგალიური და ადგილობრივი მოვაჭრეები კონკურენციას უწევდნენ ბაზარზე ნაქსოვი ქსოვილის უზრუნველსაყოფად. ასე რომ, Weaver- ს და მომარაგების ვაჭრებს შეეძლოთ გარიგება და შეეცადონ პროდუქტის გაყიდვა საუკეთესო მყიდველისთვის. ლონდონში დაბრუნებულ წერილებში, კომპანიის ოფიციალური პირები მუდმივად უჩივლეს მიწოდების სირთულეებსა და მაღალ ფასებს.
ამასთან, მას შემდეგ, რაც აღმოსავლეთ ინდოეთის კომპანიამ დაადგინა პოლიტიკური ძალა, მას შეეძლო ვაჭრობის მონოპოლიის უფლება. მან შეიმუშავა მენეჯმენტისა და კონტროლის სისტემა, რომელიც კლავს კონკურენციას, კონტროლის ხარჯებს და უზრუნველყოფს ბამბის და აბრეშუმის საქონლის რეგულარულ მარაგს. ეს გააკეთა სერიის ნაბიჯებით.
პირველი: კომპანია ცდილობდა აღმოფხვრას არსებული მოვაჭრეები და ბროკერები, რომლებიც დაკავშირებულია ტანსაცმლის ვაჭრობასთან და უფრო პირდაპირი კონტროლი დაემყარებინათ Weaver- ზე. მან დანიშნა ფასიანი მსახური, სახელწოდებით Gomastha, რომ ზედამხედველობდეს weavers, შეაგროვოს მარაგი და შეამოწმოს ქსოვილის ხარისხი.
მეორე: ეს ხელს უშლიდა კომპანიის Weavers– ს სხვა მყიდველებთან ურთიერთობისას. ამის გაკეთების ერთი გზა იყო წინსვლის სისტემის საშუალებით. შეკვეთის განთავსებისთანავე, Weavers- ს მიეცათ სესხები, რომ შეიძინონ ნედლეული მათი წარმოებისთვის. მათ, ვინც სესხებს იღებდა, უნდა გადასცეს ის ქსოვილი, რომელიც მათ Gamastw- ს წარმოადგენდა. მათ არ შეეძლოთ ეს სხვა მოვაჭრეზე მიყვანა.
როდესაც სესხები შემოვიდა და წვრილ ტექსტილის მოთხოვნა გაფართოვდა, Weavers- მა გულმოდგინედ აიღო წინსვლა, იმ იმედით, რომ მეტს მიიღებს. ბევრ weavers- ს ჰქონდა მიწის ნაკვეთი მიწის ნაკვეთები, რომლებიც მათ ადრე ჰქონდათ გაშენებული სლანგით, და ამ პროდუქტმა იზრუნა მათი ოჯახის საჭიროებებზე. ახლა მათ მიწის იჯარით გაცემულიყო და მთელი დრო დაუთმეს ქსოვას. ფაქტობრივად, ქსოვა მოითხოვდა მთელი ოჯახის შრომას, ბავშვებთან და ქალებთან ერთად ყველა ჩაერთო პროცესის სხვადასხვა ეტაპზე.
თუმცა, მალევე, ბევრ ქსოვილ სოფელში იყო გავრცელებული ინფორმაციები, რომლებსა და გომასტას შორის შეტაკებები იყო. ადრე მიწოდების ვაჭრები ხშირად ცხოვრობდნენ ქსოვის სოფლებში და ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ ქსოვილებთან, ეძებდნენ მათ საჭიროებებს და ეხმარებოდნენ მათ კრიზისის დროს. ახალი გომარტარი აუტსაიდერები იყვნენ, სოფელთან გრძელვადიანი სოციალური კავშირი არ ჰქონდათ. ისინი ამპარტავნად იქცეოდნენ, მიემგზავრებოდნენ სოფლებში სეპარატებითა და პონებით, და დაისჯეს ქსოვილები მიწოდების შეფერხებისთვის, ხშირად ცემით და ააფეთქეს. Weavers– მა დაკარგა ფასების გარიგების ადგილი და სხვადასხვა მყიდველებს მიეყიდა: კომპანიისგან მიღებული ფასი არასწორად დაბალი იყო და მათ მიერ მიღებულმა სესხებმა მათთან მიაკავშირეს ისინი კომპანიასთან
კარნატურ და ბენგალის ბევრ ადგილას, ქსოვილები მიატოვეს სოფლებში და მიგრირდნენ, სხვა სოფლებში მოხვდნენ, სადაც მათ ოჯახური ურთიერთობა ჰქონდათ. სხვაგან, სოფლის მოვაჭრეებთან ერთად Weavers აჯანყდნენ, ეწინააღმდეგებოდნენ კომპანიას და მის ოფიციალურ პირებს. დროთა განმავლობაში ბევრმა weavers– მა დაიწყო სესხებზე უარის თქმა, მათი სემინარების დახურვა და სასოფლო -სამეურნეო შრომისაკენ. მეცხრამეტე საუკუნის ბოლოს, ბამბის ქსოვილები პრობლემების ახალ ნაკრებებს განიცდიდნენ.
Language: Georgion