Środki te doprowadziły do poważnego braku pastwisk. Kiedy lądzie wypasu zostały przejęte i przekształcone w pola uprawne, dostępny obszar pastwiska spadł. Podobnie rezerwacja lasów oznaczała, że pasterze i pasterze bydła nie mogli dłużej swobodnie pastować do bydła w lasach.
Gdy pastwiska zniknęły pod pługiem, istniejące zapasy zwierząt musiały żywić się wszelkimi przepasami. Doprowadziło to do ciągłego intensywnego wypasu tych pastwisk. Zwykle koczownicze pasterzy wypasali swoje zwierzęta w jednym obszarze i przenieśli się na inny obszar. Te ruchy duszpasterskie pozwoliły na naturalne przywrócenie wzrostu roślinności. Kiedy na ruchy duszpasterskie nałożono ograniczenia, krainy wypasały się stale używane, a jakość patur spadła. To z kolei spowodowało dalszy brak pasz dla zwierząt i pogorszenie stada zwierząt. Niedłabane bydło zmarło w dużej liczbie podczas niedoborów i głodu.
Language: Pali