توسعه ناسیونالیسم فقط از طریق جنگ ها و گسترش سرزمینی به وجود نیامد. فرهنگ نقش مهمی در ایجاد ایده ملت ایفا کرد: هنر و شعر ، داستان و موسیقی به بیان و شکل دادن احساسات ناسیونالیستی کمک کردند.
بگذارید به رمانتیسم نگاه کنیم ، یک جنبش فرهنگی که به دنبال توسعه شکل خاصی از احساسات ناسیونالیستی بود. هنرمندان و شاعران رمانتیک به طور کلی از تجلیل از عقل و علم انتقاد می کردند و در عوض بر احساسات ، شهود و احساسات عرفانی متمرکز می شدند. تلاش آنها ایجاد یک حس میراث جمعی مشترک ، یک گذشته فرهنگی مشترک ، به عنوان اساس یک ملت بود.
سایر عاشقانه ها مانند فیلسوف آلمانی یوهان گوتفرید هردر (1803-1744) ادعا کردند که فرهنگ واقعی آلمانی در بین مردم عادی کشف می شود – داس ولک. این از طریق ترانه های عامیانه ، شعر عامیانه و رقص های عامیانه بود که روح واقعی ملت (Volksgeist) محبوب شد. بنابراین جمع آوری و ضبط این اشکال فرهنگ عامیانه برای پروژه ملت سازی ضروری بود.
تأکید بر زبان بومی و جمع آوری فولکلور محلی فقط برای بازیابی یک روح ملی باستانی نبود ، بلکه برای انتقال پیام ناسیونالیستی مدرن به مخاطبان بزرگی که عمدتاً بی سواد بودند ، بود. این امر به ویژه در مورد لهستان ، که در اواخر قرن هجدهم توسط قدرتهای بزرگ و روسیه ، پروس و اتریش تقسیم شده بود ، چنین بود. حتی اگر لهستان دیگر به عنوان یک قلمرو مستقل وجود نداشته باشد ، احساسات ملی از طریق موسیقی و زبان زنده نگه داشته می شود. به عنوان مثال ، کارول کورپینسکی مبارزات ملی را از طریق اپرا و موسیقی خود جشن گرفت و رقص های عامیانه مانند Polonaise و Mazurka را به نمادهای ملی گرایی تبدیل کرد.
زبان نیز نقش مهمی در توسعه احساسات ناسیونالیستی داشت. پس از اشغال روسیه ، زبان لهستانی مجبور به خارج از مدارس شد و زبان روسی در همه جا تحمیل شد. در سال 1831 ، شورش مسلحانه علیه حکومت روسیه اتفاق افتاد که در نهایت خرد شد. به دنبال این ، بسیاری از اعضای روحانیت در لهستان شروع به استفاده از زبان به عنوان سلاح مقاومت ملی کردند. از لهستانی برای اجتماعات کلیسا و کلیه آموزش های مذهبی استفاده می شد. در نتیجه ، تعداد زیادی از کاهنان و اسقفها در زندان به سر بردند یا توسط مقامات روسی به عنوان مجازات امتناع از موعظه به روسی به سیبری فرستاده شدند. استفاده از لهستانی به عنوان سمبل مبارزه با تسلط روسیه دیده می شود. Language: Persian