Η ρομαντική φαντασία και το εθνικό συναίσθημα στην Ινδία

Η ανάπτυξη του εθνικισμού δεν προέκυψε μόνο μέσω πολέμων και εδαφικής επέκτασης. Ο πολιτισμός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία της ιδέας του έθνους: η τέχνη και η ποίηση, οι ιστορίες και η μουσική βοήθησαν να εκφράσουν και να διαμορφώσουν τα εθνικιστικά συναισθήματα.

 Ας δούμε τον Ρομαντισμό, ένα πολιτιστικό κίνημα που επιδίωξε να αναπτύξει μια συγκεκριμένη μορφή εθνικιστικού συναισθήματος. Οι ρομαντικοί καλλιτέχνες και οι ποιητές επέκριναν γενικά την δοξασία της λογικής και την επιστήμη και επικεντρώθηκαν αντ ‘αυτού στα συναισθήματα, τη διαίσθηση και τα μυστικά συναισθήματα. Η προσπάθειά τους ήταν να δημιουργήσουν μια αίσθηση κοινής συλλογικής κληρονομιάς, ένα κοινό πολιτιστικό παρελθόν, ως βάση ενός έθνους.

 Άλλοι ρομαντικοί όπως ο Γερμανός φιλόσοφος Johann Gottfried Herder (1744-1803) ισχυρίστηκαν ότι ο αληθινός γερμανικός πολιτισμός έπρεπε να ανακαλυφθεί μεταξύ του κοινού λαού – Das Volk. Ήταν μέσω λαϊκών τραγουδιών, λαϊκών ποίησης και λαϊκών χορών ότι το αληθινό πνεύμα του έθνους (Volksgeist) ήταν δημοφιλής. Έτσι, η συλλογή και η καταγραφή αυτών των μορφών λαϊκής κουλτούρας ήταν απαραίτητη για το έργο της οικοδόμησης του έθνους.

Η έμφαση στη λαϊκή γλώσσα και η συλλογή της τοπικής λαογραφίας δεν ήταν μόνο να ανακτήσει ένα αρχαίο εθνικό πνεύμα, αλλά και να φέρει το σύγχρονο εθνικιστικό μήνυμα σε μεγάλα ακροατήρια που ήταν ως επί το πλείστον αναλφάβητοι. Αυτό συνέβη ιδιαίτερα στην περίπτωση της Πολωνίας, η οποία είχε χωριστεί στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα από τις μεγάλες δυνάμεις-Ρωσία, την Πρωσία και την Αυστρία. Παρόλο που η Πολωνία δεν υπήρχε πλέον ως ανεξάρτητη επικράτεια, τα εθνικά συναισθήματα διατηρήθηκαν ζωντανά μέσω της μουσικής και της γλώσσας. Ο Karol Kurpinski, για παράδειγμα, γιόρτασε τον εθνικό αγώνα μέσα από τις όπερες και τη μουσική του, μετατρέποντας λαϊκούς χορούς όπως το Polonaise και το Mazurka σε εθνικιστικά σύμβολα.

 Η γλώσσα διαδραμάτισε επίσης σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη εθνικιστικών συναισθημάτων. Μετά από ρωσική κατοχή, η πολωνική γλώσσα εξαναγκάστηκε από τα σχολεία και η ρωσική γλώσσα επιβλήθηκε παντού. Το 1831 πραγματοποιήθηκε μια ένοπλη εξέγερση κατά της ρωσικής κυριαρχίας που τελικά συνθλίβεται. Μετά από αυτό, πολλά μέλη του κληρικού στην Πολωνία άρχισαν να χρησιμοποιούν τη γλώσσα ως όπλο εθνικής αντίστασης. Η πολωνική χρησιμοποιήθηκε για εκκλησιαστικές συγκεντρώσεις και για όλη τη θρησκευτική διδασκαλία. Ως αποτέλεσμα, ένας μεγάλος αριθμός ιερέων και επισκόπων τέθηκε στη φυλακή ή στάλθηκε στη Σιβηρία από τις ρωσικές αρχές ως τιμωρία για την άρνησή τους να κηρύξουν στα ρωσικά. Η χρήση του Πολωνικού ήρθε να θεωρηθεί ως σύμβολο του αγώνα ενάντια στη ρωσική κυριαρχία.   Language: Greek