از همان ابتدا زنان در رویدادهایی که تغییرات مهمی در جامعه فرانسه ایجاد می کردند ، شرکت کنندگان فعال بودند. آنها امیدوار بودند که درگیری آنها دولت انقلابی را تحت فشار قرار دهد تا اقداماتی را برای بهبود زندگی آنها معرفی کند. بیشتر زنان املاک سوم مجبور بودند برای امرار معاش کار کنند. آنها به عنوان خیاط یا لباسشویی کار می کردند ، گل می فروختند ، میوه هایی در خانه های افراد مرفه. بیشتر زنان به آموزش یا آموزش شغلی دسترسی نداشتند. فقط دختران نجیب یا اعضای ثروتمند املاک سوم می توانند در CA Convent تحصیل کنند ، پس از آن خانواده های آنها برای آنها ازدواج ترتیب دادند. زنان شاغل نیز مجبور بودند از خانواده های خود مراقبت کنند ، یعنی آشپزی ، آب گرفتن ، صف برای نان و مراقبت از کودکان. دستمزد آنها پایین تر از مردان بود.
به منظور بحث و گفتگو در مورد منافع خود ، زنان باشگاه ها و روزنامه های سیاسی خود را آغاز کردند. حدود شصت باشگاه زنان در شهرهای مختلف فرانسه حضور یافتند. جامعه زنان انقلابی و جمهوریخواه مشهورترین آنها بود. یکی از خواسته های آنها این بود که زنان از حقوق سیاسی مشابه مردان لذت می برند. زنان ناامید شدند که قانون اساسی 1791 آنها را به شهروندان منفعل کاهش داد. آنها خواستار حق رأی ، انتخاب به مجلس و برگزاری مقام سیاسی شدند. فقط در این صورت ، آنها احساس می کردند ، آیا منافع آنها در دولت جدید نشان داده می شود.
در سالهای اولیه ، دولت انقلابی قوانینی را معرفی کرد که به بهبود زندگی زنان کمک می کند. همراه با ایجاد مدارس دولتی ، مدرسه برای همه دختران اجباری شد. پدران آنها دیگر نتوانستند آنها را مجبور به ازدواج بر خلاف خواست خود کنند. ازدواج با قراردادی که به صورت FR4EELY انجام شد و طبق قانون مدنی ثبت شد. طلاق قانونی شد و توسط زنان و مردان نیز قابل استفاده بود. اکنون زنان می توانند برای شغل آموزش ببینند ، می توانند هنرمند شوند یا مشاغل کوچک را اداره کنند.
با این حال ، مبارزات زنان برای حقوق سیاسی برابر ادامه داشت. در طول ترور ، دولت جدید قوانینی را صادر کرد که دستور بسته شدن باشگاه های زنان و ممنوعیت فعالیت های سیاسی آنها را می داد. بسیاری از زنان برجسته دستگیر شدند و تعدادی از آنها اعدام شدند.
حرکات زنان برای رأی دادن حق حق و دستمزد برابر هر دویست سال آینده در بسیاری از کشورهای جهان ادامه یافت. مبارزه برای این رأی از طریق یک جنبش بین المللی حق رای در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم انجام شد. نمونه فعالیتهای سیاسی زنان فرانسوی در سالهای انقلابی به عنوان یک خاطره الهام بخش زنده نگه داشته شد. سرانجام در سال 1946 بود که زنان در فرانسه حق رأی را کسب کردند.
منبع e منبع f
برخی از حقوق اساسی مندرج در اعلامیه المپه دو گوژ.
1. زن آزاد متولد می شود و با حقوق با انسان برابر است.
2. هدف همه انجمن های سیاسی حفظ حقوق طبیعی زن و مرد است: این حقوق آزادی ، اموال ، امنیت و مهمتر از همه مقاومت در برابر ظلم است.
3. منبع همه حاکمیت در کشور ساکن است که چیزی جز اتحاد زن و مرد نیست.
4- قانون باید بیان اراده عمومی باشد. همه شهروندان زن و مرد باید در فرمول آن شخصاً یا توسط نمایندگان خود حرفی بزنند. این باید برای همه یکسان باشد. همه شهروندان زن و مرد با توجه به توانایی های خود و بدون هیچ گونه تمایز دیگری نسبت به استعدادهای خود ، به همان اندازه حق دارند از همه افتخارات و اشتغال عمومی برخوردار باشند.
5- هیچ زنی استثنا نیست. وی در موارد تعیین شده توسط قانون متهم ، دستگیر و بازداشت شده است. زنان ، مانند مردان ، از این قانون سختگیرانه پیروی می کنند.
منبع g
در سال 1793 ، سیاستمدار ژاکوبین Chaumette به دنبال توجیه تعطیلی باشگاه های زنان به دلایل زیر بود: آیا طبیعت وظایف داخلی را به مردان واگذار کرده است؟ آیا او به ما سینه ها داده است تا نوزادان را پرورش دهیم؟ نه. او به انسان گفت: مرد باشید. شکار ، کشاورزی ، وظایف سیاسی که پادشاهی شما است. به زن: … چیزهای خانواده ، وظایف مادری – آن SKS. بی نظیر آن دسته از زنانی هستند که برای تبدیل شدن به مرد هستند. آیا وظایف عادلانه توزیع نشده است؟
______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Language: Persian
Science, MCQs