16 ஆம் நூற்றாண்டின் அரசியல் நிபந்தனையற்ற ராஜாவின் கைகளில் குவிந்தது. இடைக்கால நிலப்பரப்பு முடிவடைந்து அதை ஒரு சக்திவாய்ந்த தேசிய முடியாட்சியுடன் மாற்றியது. இடைக்காலத்தில், நோபல் மற்றும் நிலப்பிரபுத்துவ பிரபுக்கள் செல்வாக்குமிக்க அரசியல் சக்திகளாக இருந்தனர், ஏனெனில் அவர்களுக்கு இராணுவப் படைகளை உருவாக்க அதிகாரம் இருந்தது. எனவே, இந்த முறை சமகால ஆட்சியாளர்களை பலவீனப்படுத்தியது, ஏனெனில் ஆட்சியாளர்கள் பாதுகாப்பில் நிலப்பிரபுத்துவ சக்திகளை நம்ப வேண்டியிருந்தது. ஆனால் துப்பாக்கிகள் மற்றும் வெடிமருந்துகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டதன் மூலம், நிலப்பிரபுத்துவ தலைவர்களின் வலிமை குறைந்து, அவர்களின் அரசியல் அதிகாரம் துண்டிக்கப்பட்டது. நவீன சகாப்தத்தின் தொடக்கத்தில், நிலப்பிரபுத்துவ நடைமுறைகள் ரத்து செய்யப்பட்டு, ராஜா மற்றும் பூசாரி முக்கியத்துவம் மற்றும் சக்தி அதிகரித்தது. துப்பாக்கி துப்பாக்கி ஏந்தியவர் ராஜாவின் சக்தியை அதிகரித்தார். ஆயுதமேந்திய இராணுவப் படைகளின் சக்தியால் மன்னர் ஒரு வலுவான மத்திய தேசிய சர்வாதிகார அரசாங்கத்தை நிறுவினார். எனவே, முடியாட்சியின் எழுச்சி மற்றும் தேசியவாத கொள்கைகளும் ஊக்குவிக்கப்பட்டன. இடைக்காலத்தில், எல்லா இடங்களிலும் கிறிஸ்தவம் முழுவதும் மக்கள் வழிநடத்தப்பட்டனர். மேலும், வர்க்க நினைவகம் மற்றும் உள்ளூர் நலன்கள் தேசியவாதத்தின் அதிகரிப்புக்கு தடையாக இருந்தன. இருப்பினும், நிலப்பிரபுத்துவத்தின் வீழ்ச்சி ஒருபுறம் ஒரு சக்திவாய்ந்த முடியாட்சியின் எழுச்சிக்கும் மறுபுறம் மக்களின் முக்கியத்துவத்திற்கும் வழிவகுத்தது. வர்க்க நலன்களுக்கு மாறாக, பொது மக்கள் ஒன்றுபட்டனர், அது தேசிய பொது மண் என்ற கருத்தை ஒன்றிணைத்து தேசிய நலன்களாக மாறியது. தேசிய ஓரிகரின் கருத்து தேசிய இறையாண்மை அரசின் கொள்கைகளைப் பெற்றெடுத்தது. ஐரோப்பாவைச் சேர்ந்த இரு தலைவர்களின் கிறிஸ்தவ இராச்சியம் அதன் இருப்பை இழந்து ஒரு சுயாதீன தேசிய சமூகத்தை உருவாக்கியது. அரசியல் சர்வதேசமாக மாறியது மற்றும் அரசாங்கங்களின் போட்டி அதிகார சமத்துவக் கொள்கைக்கு அடித்தளத்தை அமைத்தது.
Language -(Tamil)